Ceramika na dworcu Warszawa Śródmieście

Wystawa prac Henryka Luli to doskonały pretekst do poszukiwania i przyglądania się ceramice w naszym otoczeniu. Wiele ceramicznych realizacji na stałe wrosło w krajobraz miasta. Mijamy je codziennie, nawet ich nie zauważając. Dotyczy to mozaik z dworca kolejowego Warszawa Śródmieście.

Kompozycje ceramiczne na dworcu Śródmieście? Tak, dworzec ten kryje cały zespół ściennych i sufitowych mozaik wykonanych według projektu Wojciecha Fangora. Ale gdzie one są?

Dworzec kolejowy Warszawa Śródmieście niemal w całości znajduje się pod ziemią. Powstał w latach 50. XX wieku według projektu Arseniusza Romanowicza i Piotra Szymaniaka. Do wnętrza prowadzą dwa pawilony wejściowe, wzniesione symetrycznie do osi Pałacu Kultury od strony Al. Jerozolimskich. Abstrakcyjne kompozycje z różnokolorowych ceramicznych płytek zdobią ściany i sufity podziemnej części dworca. Ich projekty powstały w latach 1960-1962 w Zakładach Artystyczno-Badawczych warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, awangardowej pracowni działającej w ramach Wydziału Architektury Wnętrz, pod kierownictwem architektów Jerzego Sołtana i Zbigniewa Ihnatowicza. Za dekoracje wnętrza odpowiadał wybitny malarz i grafik Wojciech Fangor. Projekty mozaik opracowane zostały we współpracy ze Stanisławem Kucharskim oraz Violą Damięcką i Jolantą Bieguszewską. Do ich wykonania użyto niewielkich szkliwionych płytek ceramicznych wykonanych w Zakładach Fajansu we Włocławku pod okiem słynnych ceramików Heleny i Lecha Grześkiewiczów.